100%
pani Iwonko, potrzebuję MPH0010A, PMF0004A, FBH000A, FMH0000A, PRS000C, PRD0004A, FDP0001A, CPB0000A, CBB0000A, ... na czym to ja skończyłem?
załamany klient
W odpowiedzi na te potrzeby został stworzony program SSD (Safety Systems Designer). Jest to bezpłatne narzędzie pomocne na różnych etapach tworzenia systemu - od projektowania, poprzez zamówienie jak i przy rozbudowie czy modernizacji. Głównym założeniem było dostosowanie języka i terminologii tak, aby program służył zarówno osobom biegłym w symbolach i ofercie Boscha jak i zupełnie początkującym - przy zachowaniu wartości merytorycznej (obliczenia techniczno-inżynierskie).
Przygotowaliśmy dla Was krótki przewodnik, jak zacząć z niego korzystać - chcecie wiedzieć więcej? Zapraszamy na szkolenia! Ale najpierw parę słów wstępu o tym, jakie mamy centrale, z czego są zbudowane i jak wygląda koncepcja tworzenia systemu.
Firma Bosch w swojej ofercie ma dwie centrale sygnalizacji pożaru: FPA 1200 przeznaczoną do małych i średnich obiektów, oraz FPA 5000 , za pomocą której możemy budować naprawdę złożone i rozproszone systemy.
Obie te centrale składają się z tych samych podzespołów sprzętowych, mają ten sam interfejs i oprogramowanie, co niewątpliwie zapewnia dużą oszczędność czasu i pieniędzy, chociażby jeśli chodzi o szkolenia czy montaż. Tym, co je różni od siebie to ograniczenia centrali FPA 1200 odnośnie liczby pętli (max do 2) oraz elementów na niej umieszczonych (127 elementów). Poza tym jedynie centrala FPA 5000 umożliwia sieciowanie, choć do FPA 1200 dołączymy też max 3 panele wyniesione. Co ważne - o tych wszystkich zasadach i ograniczeniach pamięta za nas program SSD!
Sercem systemu jest centrala pożarowa, zaś jej mózgiem kontroler, z poziomu którego odbywa się całe sterowanie i bieżące użytkowanie. Ponadto w obudowie centrali, pomijając takie elementy jak zasilacz wraz z podtrzymaniem bateryjnym czy części przyłączeniowe i mocowania, wpinamy moduły funkcjonalne, w zależności od potrzeb i wymagań obiektu.
Widok ustawionych parametrów centrali w SSD:
Mamy dostępne dwa rodzaje obudów: do montażu naściennego oraz na ramie montażowej. Wybór zależy od osobistych preferencji i przyjętych praktyk montażowych. Warto jednak wiedzieć, że w przypadku montażu naściennego jest w obudowie mniej miejsca na kable, ponieważ jest płytsza od tej do powieszenia na ramie. Również jeżeli chodzi o akumulatory, to do naściennej pasują akumulatory 28Ah, natomiast do montażu na ramie użyjemy tych o pojemności 40Ah.
W małych systemach czasem warto przeliczyć sobie,
czy przypadkiem akumulatory 28 Ah nie zapewnią nam
odpowiedniego potrzymania bateryjnego w przypadku zaniku zasilania.
Po co? - Zaoszczędzimy na ramie montażowej i mniejszych akumulatorach.
Jak to zrobić? - Jednym kliknięciem w programie! - zmieniając rodzaj instalacji.
Modułowa koncepcja umożliwia nam dobranie tylko tych komponentów, z których de facto będziemy korzystać w danym systemie. Wybieramy z dużego przekroju modułów: pętli dozorowych, linii konwencjonalnych, linii sygnalizatorów, komunikacyjnych, przekaźnikowych, wskaźników LED i innych. Ponadto ważnym aspektem jest to, że moduły możemy bezpiecznie wpinać i wyjmować podczas pracy centrali (tzw. plug-and-play), bez konieczności wyłączania zasilania - a co za tym idzie unieruchamiania działania całego systemu.
Te wszystkie rzeczy wchodzą w skład samej centrali. Takie urządzenia jak czujki, ręczne ostrzegacze pożarowe czy moduły łączymy w pętle, o czym możecie spodziewać się zupełnie oddzielnego wpisu.
Poniżej w krótkim filmie pokazuję narzędzie, jakim jest Safety System Designer. Oby prostota, intuicyjność i moje wprowadzenie wraz z komentarzami wyświetlanymi w trakcie trwania nagrania skutecznie zachęciło Was do korzystania z niego.